Cultuur van China

25 augustus 2018 - Ningbo, China

Hi!

Het is even geleden dat ik een blog geschreven heb. Dit komt omdat ik niet echt veel heb meegemaakt.
Ik ben druk bezig met werk, en naast het werk is het gewoon niet prettig warm om nog wat te ondernemen. In het weekend doe ik ook niet veel, als ik buiten mijn hotelkamer ben ga ik wel naar een winkelcentrum met airco om even te lopen.
 
Ik dacht laat ik toch maar eens iets van mij horen, en een blog schrijven over de cultuur hier. Want dat heb ik nog niet specifiek gedaan.

Vergeleken met Nederland is China (Ningbo in iedergeval) een totaal ander land.
Naar mijn idee weten ze niet wat privacy is en het interesseerd het hun ook niet. In de lift bijvoorbeeld luisteren ze openbaar gesprekken af dat ze met anderen hebben en bellen met de telefoon op de speaker doen ze ook veel. Mijn opa heeft me gewaarschuwd dat mensen heel dichbij je gaan staan, en daar heeft hij gelijk in. 
In Nederland zijn wij gewend om achter elkaar in de rij te gaan staan bij de kassa, hier gaan ze naast en achter je staan en als je teveel ruimte open houdt bij diegene voor je, gaan er mensen nog voor je staan en kruipen voor. In de lift proppen ze zichzelf er als het ware bij. Ik heb het alarm al 2x af horen gaan omdat de lift te vol was op het werk. Het meeste dat ik geteld heb, met hoeveel man ik in de lift stond, was 14. Het maximum van de liften op het werk zijn 16 man. Ook heb je geen fantastische airco in de lift, dus prettig is het niet.

Hygiëne hebben ze ook niet veel van gehoord naar mijn weten. Het kan zijn dat zij het wel hygiënisch vinden, maar ik niet. Ik heb zelf schoonmaak spullen gehaald om mijn kamer schoon te houden en heb in het begin echt goed moeten schrobben. Met het toilet schoonmaken doen ze (en dit is geen grap) alleen doorspoelen. 
Het vlees ligt open en blood in de supermarkten (in bakken met ijs). 
Als je ergens heen gaat, moet je er voor zorgen dat je toilet papier meeneemt. Ze hebben bij openbare toiletten namelijk geen toilet papier. Ook zijn er (naar ons weten) geen normale toiletten, maar toiletten die ingebouwd zitten in de grond. Ik kan het niet echt gaten in de grond noemen zoals vroeger, want je kan het toilet wel doorspoelen.

Bij de meeste restaurants kan je niet net zoals in Nederland een 3 gangen menu krijgen met aparte gerechten, je besteld allemaal kleine gerechtjes (zoals je misschien wel al gezien had op sommige foto’s). Soort van tapas dus. Soms vind ik het nog wel apart want laatst had ik aardappel met stukjes biefstuk, ei met gehakt en daarnaast nog rijst op. Dus het gaat hier niet echt zoals onze gewende schijf van vijf. 
De mensen smekken heel erg en als ze botjes in hun mond hebben (meestal het vlees wordt gewoon inclusief bot klaargemaakt en geserveerd) spugen ze die gewoon op tafel of op het bordje. Dat gebeurd bij ons niet, dus daar heb ik nog steeds wel moeite mee dat het gebeurd (vooral als ik zelf een stuk bot in mijn mond heb).
Maar ik moet wel eerlijk toegeven dat het eten echt verrassend lekker is, ik vond het in het begin nog wel griezelig want zo lekker ziet nog lang niet alles er uit. Normaal ben ik echt een persoon dat iets niet eet wat er niet aantrekkelijk uitziet, maar ik heb me er gelukkig overheen kunnen zetten. Als je ergens gegeten hebt, ruim je het niet op maar loop je gewoon weg. Daar moest ik in het begin erg aan wennen. Je betaald bij veel plekken vooraf. 

Qua temperatuur is het ook echt anders. Het is niet alleen warm, maar de vochtigheidsgraad ligt gemiddeld tussen de 70 en 90% in. Momenteel is het hier 30 graden en de vochtigheidsgraad is 80%. Niet echt een temperatuur waarvan je zegt, laat ik eens iets ondernemen! Haha.

De Chinese mensen zijn heel erg gastvrij. Als je om hulp vraagt, doen ze het met alle liefde voor je. Echter moet je wel laten merken dat je zelf ook open staat voor hun cultuur. Zo ben ik ook tussendoor Chinese woorden aan het leren en kan me al redelijk verstaanbaar maken. 
Ze vinden het wel bijzonder om buitenlandse mensen te zien en staren je daarom ook echt aan. Soms roepen ze zelfs naar elkaar Lǎowài (dat betekent buitenlander). Ook maken ze regelematig foto’s van mij, en dat kunnen ze niet zo stiekem doen.

Ook het auto rijden gaat totaal anders, ik zou hier niet durven rijden. Ze toeteren regelmatig. Ze halen je van links en rechts in. Zebrapaden betekenen niet echt wat hier, want de meesten rijden gewoon door. Het valt me ook mee hoe oud de auto’s zijn hier in Ningbo. Ook zie ik dagelijks hele mooie dure auto’s, en dat vind ik uiteraard niet erg. 

Ik heb te horen gekregen dat ik verblijf in de duurste gedeelte van Ningbo. Ik ga binnekort een scooter aangschaffen waardoor het voor mij wat makkelijker is om ergens heen te gaan, en dan ga ik ook zeker naar wat armere buurten. 

Ik blijf echt de cultuur hier echt interessant en bijzonder vinden. Maar het is gewoon zeer lastig dat heel weinig mensen Engels spreken en ik nauwelijks Chinees. 

Ik weet niet hoe lang het duurt voordat ik mijn volgende blog ga schrijven, maar dat zullen jullie vanzelf wel merken. Ik zal in iedergeval de foto’s up to date brengen en probeer dat zo veel mogelijk bij te houden. 
Als jullie iets willen weten, vraag het gerust want het zou goed kunnen dat ik iets vergeten ben.

Lieve groetjes,

Rebecca

Foto’s

9 Reacties

  1. Antoinette:
    25 augustus 2018
    Wat schrijf je toch leuk, net alsof ik naast je zit met het eten. Veel plezier daar en ook een fijn vrij weekend. 💋
  2. Herman Sander Knol:
    25 augustus 2018
    mooi verhaal Rebecca. stoer en goed voor je verdere ontwikkeling.
  3. Herman Sander Knol:
    25 augustus 2018
    很好的Rebecca,在這個大國里,你自己很難受
  4. Tante Anneke:
    25 augustus 2018
    Hallo Rebecca dat was een lang verhaal leuk om te lezen dat het heel anders is dan hier ik denk dat je het wel best red daar geniet maar van je verblijf en doe voorzichtig als je een scooter aanschaf met dat drukke verkeer daar hier is alles prima vandaag wordt onze kleindochter Tessa 18 mag ze morgen alleen met de auto te werk groetjes ome Piet en tante Anneke 🍍☕👌😎
  5. Yvonne van Duuren:
    25 augustus 2018
    Hoi Rebecca.
    Leuk om te lezen wat je daar allemaal beleeft en de cultuur beschrijft.
    Veel werkplezier en geniet van alle nieuwe indrukken.
    Gr Yvonne.
  6. Mam:
    25 augustus 2018
    Fijn om weer zo’n uitgebreid verslag te lezen! Natuurlijk weet ik als mam al wel wat meer dan de anderen die het blog lezen, maar het blijft leuk om je beschrijving te lezen over de cultuurschok die je ervaart. Ik hoop niet dat je bepaalde gebruiken te veel aanleert zodat je hier als een beest komt vreten XD Ik weet niet of ik daar zou kunnen wennen als een iets grotere en blondere Lāowài... Heb je al n ècht broodje kaas kunnen vinden? xoxo mam
  7. Tonnij van kooij:
    25 augustus 2018
    Wat een leuk en lang verhaal rebecca!fijn om te lezen dat je het wel naar je zin heb ondanks de temperatuur.maar als ze foto's msken van jou voel je jezelf ook een beetje een bn er😂.doe maar voorzichtig met de scooter en veel.plezier nog gr tonnij
  8. Opa:
    25 augustus 2018
    Interessant wat je zoal schrijft, Rebecca. De omgangsvormen - als ze die al hebben - zijn natuurlijk heel anders. Ik heb je verteld over de privacy die je hebt bij doktersbezoek: h=geen enkele, de hele wachtkamer luistert mee. Heb je al ontdekt hoe het in een drukke winkelstraat gaat om niet te botsen met anderen? En je houdt je voorganger de deur voor je open als je een winkel in- of uitgaat?
  9. Wesley Peeters:
    28 augustus 2018
    Long time ago... Toch leuk zo een reisblog te lezen over de cultuur. Het sprak me aan omdat ik bijna afgestudeerd docent Aardrijkskunde ben. De Chinese cultuur is heel erg apart. Wel een heel bijzondere daarintegen. Succes en veel plezier!